Ranking gier planszowych, głównie ekonomicznych

Planszówki w naszym domu pojawiły się w momencie, gdy mój narzeczony przyniósł do domu Barona Voodoo, który kupił na Pyrkonie. Nigdy wcześniej nie ciekawiły nas planszówki, ale z czasem okazało się to całkiem fajnym sposobem na spędzanie czasu we dwójkę. I tak przez nasze ręce przewinęły się 25 planszówek, dla których stworzyliśmy ranking. Część z nich już sprzedaliśmy, a w część jeszcze nie zagraliśmy 😉

Z racji naszych zainteresowań kupowaliśmy planszówki głównie ekonomiczne lub mające coś wspólnego z budowaniem, zbieraniem i sprzedawaniem surowców. Niewiele przerobiliśmy gier, które są mocno fabularne, w RPG nigdy nie graliśmy, a wiele gier skreślaliśmy na starcie. Dlatego też ranking jest mocno subiektywny, ale być może przyda się osobom, które lubią trochę pomóżdżyć, ale też nie za bardzo i nie za długo 😅

Grając, odkrywaliśmy jakie elementy gry podobają nam się bardziej, a jakie mniej i co nam totalnie przeszkadza w grach.

Niektóre linki to linki afiliacyjne do Allegro 🛒

Jakie cechy wpływają na ocenę gry?

Estetyka planszy i elementów gry

Okazało się, że bardzo ważne dla nas jest, żeby zarówno plansza, pudełko, jak i elementy były ładne oraz spójne wizualnie. Czerpiemy większą frajdę, gdy gra nam się podoba. Super też są drewniane elementy takie jak surowce, czy zwierzątka albo szczegółowe figurki. Im bardziej dopracowana wizualnie gra, łącznie z pudełkiem, tym fajniej. Nie przypuszczaliśmy wcześniej, że będzie to tak ważny czynnik, ale no gra musi być ładna 😊

Oczywiście każdy celuje trochę w coś innego, ale jakieś minimum estetyczne musi być 😁 Mi najbardziej podobają się pod kątem wizualnym (kolejność przypadkowa):

• Brass Lancashire
• Cynowy szlak (bardzo podobne do Brass pod wieloma względami)
• Baron Voodoo
• Pandemic. Cthulhu

Klimat gry, czyli czy jest imersja

To coś jeszcze bardziej subiektywnego i bardzo będzie zależeć od naszych preferencji co do tematyki gry. Klimat dla nas to to jak bardzo wyczuwamy się w to co robimy. I tak na przykład w Agricoli dla dwóch osób totalnie wchodzę w to, że hodujemy zwierzątka, a w Cthulhu jestem na maksa zaangażowana w zamykanie bram przed Przedwiecznymi, choć nigdy nie czytałam Lovecrafta. Dla pogłębienia immersji można włączyć sobie odpowiednią playlistę na Spotify, ale sama gra powinna tworzyć pewien klimat, który pomoże nam się wczuć.

Tutaj dużym czynnikiem, który nam przeszkadzał było to, że np. jak gramy na punkty to tego klimatu w ogóle nie czujemy. Dlatego fajnie jak gra ma system nie opierający się głównie na akcjach, dzięki którym zdobywamy punkty. Choć i tak końcem końców je zliczamy, ale łatwiej się wczuć, kiedy np. tak jak w Pan Am wykupujemy akcje linii lotniczej, a w Zamkach Burgundii budujemy sobie nasze małe księstewko.

Takim przykładem gry, która ma estetykę i klimat na plus, ale niestety kwestia długości rozgrywki i nieszczęsnego podliczania wszystkich punktów na koniec psuła nam doświadczenie z grania jest Great Western Trail (starsza wersja). Ogólnie spoko gra, szczególnie jeśli ktoś lubi klimaty dzikiego zachodu, ale w obliczu innych niestety schodzi na boczny tor i ją wystawiliśmy na OLX.

Fun, czyli czy lubimy w nią grać

Może się okazać, że dana gra jest ładna, klimat wciągający, ale fun jest średni. Na to mogą się składać czynniki obiektywne, takie jak czas rozgrywki, który np. dla nas jak jest za długi to nie chce nam się grać albo inne elementy przeszkadzające, które mogą być już subiektywne. I tak np. w Puerto Rico przeszkadzał nam mechanizm rund, choć inne elementy gry były bardzo fajne. Niestety czuliśmy, że gramy w tzw. kołowrotku, czyli ciągle robimy to samo. Co jest dość ciekawe, bo w ogóle tego odczucia nie mamy w Zamkach Burgundii. Dodatkowo zawsze zaskakiwał nas moment, w którym gra się kończyła i następowała ostatnia runda. To powodowało niemiłe uczucie, że nasze plany możemy sobie wsadzić w tyłek, bo nie zdążymy ich zrealizować. Być może gdybyśmy grali więcej razy w Puerto Rico to może lepiej byśmy zarządzali czasem i rozgrywką, ale gra nie sprawiała nam tyle frajdy, żeby się o tym przekonać.

Kolejnym elementem, który mi bardzo przeszkadzał w Puerto Rico to była pewna niesprawiedliwość w dostępnych zasobach. Chodzi o to, że jak jeden gracz się zagapi i nie przemyśli swojej strategii to często już na starcie jest na straconej pozycji. Z racji tego, że raczej gramy dla rozrywki to wolę, gdy każdy gracz ma możliwość podobnego rozwoju i dostępność podobnie cennych zasobów. Dlatego też pozostawiliśmy sobie Zamki Burgundii, bo choć podobne tematycznie i wizualnie do Puerto Rico to jednak rozgrywka się nieco różni.

Właściwie czynnik „funu” jest najważniejszy w planszówkach, bo przecież chodzi o to, żeby się dobrze bawić 😆. Dlatego mimo, że Brass Lancashire jest według BGG jedną z najlepszych gier (ranking overal 20, a strategia 15!) to niestety zagraliśmy dwa razy i poszła do odsprzedania. W ogóle nie czuliśmy po co to robimy, a jak już wcześniej wspomniałam to zbieranie punktów nas nie bawi. Szkoda, bo gra jest ładna, mechanizm pozwalający na opracowanie długoterminowej strategii i rozumiemy dlaczego ludzie doceniają tą grę. Jednak my wolimy Cynowy szlak, który jest w podobnej tematyce, ale jednak rozgrywka jest szybsza, lżejsza, ma logiczny sens i nie jest takim euro-sucharem 😂

Gry kooperacyjne, czyli jak nie lubisz rywalizacji (i dla par 😁)

Warto obczaić gry kooperacyjne, szczególnie jak Wasza druga połówka nie lubi rywalizacji lub nie lubi przegrywać 😅 Naszą ulubioną jest już wspomniany Cthulhu – świetna grafika, genialny klimat (choć z dedykowaną playlistą jest trochę zbyt strasznie), rewelacyjna mechanika i wbrew pozorom – kupa śmiechu! To ile razy dostaliśmy w tyłek od tej gry to nie zliczę, ale zabawa jest przednia. Jeszcze ani razu nie graliśmy na poziomie trudniejszym, a pierwsze 4 przegraliśmy 🤣 Polecam z całego serducha, ale trzeba sobie na rozgrywkę przeznaczyć sporą ilość czasu i na pewno nie jest to 40 minut, a bliżej 2h. No chyba, że gra nas pokona w pierwszych 30 minutach 😆.

Bardzo fajna, ale jeszcze dłuższa i bardziej skomplikowana to Robinson Crusoe – sporo czasu trzeba poświęcić na instrukcje i zasady, a sama rozgrywka zajmuje to nawet 3-4 godziny. Jednak klimat jest 10/10 i naprawdę idzie się w czuć w bycie rozbitkiem. Zabawa jest przednia, ale niestety z racji ilości czasu jaki trzeba poświęcić gramy w tą grę dość rzadko. Myślę, że to może też być całkiem spoko gra rodzinna, jeśli lubicie się mocno zaangażować w grę i fajnie współpracujecie ze swoimi dziećmi.

Natomiast Aeons End okazał się totalną klapą, nawet nie dokończyliśmy gry. To także jedna z topowych gier na BGG, ale u nas w ogóle się nie sprawdziła. Gra się dłużyła, była słabo zrównoważona, ciężko było się wczuć w klimat przez brak połączenia logicznego pomiędzy fabułą, a mechaniką… No niestety nie siadło i czasem tak jest! Dlatego wszystkie gry kupujemy używane, a te, które nam nie pasują sprzedajemy na OLX 😉. Na szczęście większość graczy bardzo dba o swoje planszówki, więc znaczna większość jest w stanie bardzo dobrym lub idealnym.

Tabela rankingowa

Część z tych gier świetnie nada się na prezent, jednak to zależy od indywidualnych preferencji, więc nie będę wskazywać, która będzie najlepsza 🙂 Możecie pytać w komentarzach o jakieś szczegóły 🙂

Skala jest od -3 do 3 bez 0. Co oznacza, że wszystko co jest na minusie jest negatywnie oceniane, a na plusie pozytywnie. Liczba oznacza „siłę”. Jak coś oceniamy na -3 to bardzo źle 🙂 A zera nie ma, bo nie ma opcji „nie mam zdania”.

Do przeglądania wyłącznie na komputerze 😔

Ranking Moniki

Ranking Łukasza